Czym jest ketamina i jak uzależnia

Ketamina, znana zarówno jako środek znieczulający, jak i substancja rekreacyjna, stała się przedmiotem zainteresowania zarówno medycyny, jak i debat publicznych. W ostatnich latach ketamina zyskała szczególną uwagę ze względu na swoje potencjalne zastosowania w leczeniu depresji i innych zaburzeń psychicznych, jednak jej rola jako środek potencjalnie uzależniający budzi równie dużo kontrowersji.

Ketamina – definicja i historia użycia

Ketamina, pierwotnie opracowana w 1962 roku jako środek znieczulający, szybko znalazła zastosowanie w medycynie w trakcie wojny wietnamskiej do leczenia rannych żołnierzy. Ze względu na swoje właściwości dysocjacyjne, która pozwala pacjentom pozostać przytomnymi podczas zabiegów, zyskała uznanie jako bezpieczny i efektywny anestetyk. Poza blokadą bólu, ketamina wykazuje silne działanie antydepresyjne, co w ostatnich latach doprowadziło do jej zastosowania w leczeniu trudnych przypadków depresji oraz innych zaburzeń psychicznych.

W Polsce oraz na świecie ketamina jest zarówno lekiem na receptę, jak i substancją kontrolowaną, co oznacza, że jej używanie bez nadzoru medycznego jest nielegalne. Pomimo tego, ketamina zdobyła popularność jako narkotyk rekreacyjny, co jest związane z jej efektami psychodelicznymi, takimi jak uczucie oderwania od rzeczywistości.

Jak działa ketamina?

Działanie ketaminy jest złożone i obejmuje kilka różnych systemów neurochemicznych w mózgu. Na poziomie molekularnym, ketamina jest antagonistą receptora NMDA, który jest jednym z podtypów receptorów glutaminergicznych w mózgu. Poprzez blokadę tych receptorów, ketamina przyczynia się do zwiększonej neuroplastyczności i stymulacji wydzielania czynników wzrostu, co może prowadzić do poprawy stanów depresyjnych i lękowych.

Dodatkowo, ketamina wykazuje wpływ na układ opioidowy, co może tłumaczyć jej znieczulające oraz antydepresyjne efekty. Ta unikalna kombinacja działania na różne układy neurotransmiterów sprawia, że ketamina jest badana jako potencjalne leczenie w stanach opornych na inne terapie.

Niepożądane działanie ketaminy

Stosowanie ketaminy wiąże się z ryzykiem wystąpienia niepożądanych efektów. Skutki uboczne mogą wystąpić zarówno w krótkim, jak i długim okresie stosowania leku. Występowanie i intensywność działań niepożądanych zależy od dawki, sposobu podania oraz indywidualnych predyspozycji pacjenta.

Krótkoterminowe działanie niepożądane ketaminy obejmuje zaburzenia świadomości i percepcji. Ketamina może powodować stany dezorientacji, odrealnienia oraz zmiany w postrzeganiu czasu i przestrzeni. Może temu towarzyszyć charakterystyczne dla tej substancji odczucie odłączenia od ciała i rzeczywistości, określane jako „stan dysocjacyjny.” W większych dawkach ketamina może wywoływać intensywne wizje oraz zaburzenia percepcji wzrokowej i słuchowej. Osoby będące pod wpływem ketaminy mogą mieć trudności z przypomnieniem sobie zdarzeń lub logicznym myśleniem.

W długiej perspektywie czasu ketamina może powodować:

• problemy z układem moczowym,
• uszkodzenie wątroby,
• problemy psychiczne,
• problemy poznawcze (trwałe zaburzenia pamięci, uwagi oraz zdolności planowania).

Objawy i skutki uzależnienia od ketaminy

Ketamina, choć jest stosunkowo bezpieczna w kontrolowanych warunkach medycznych, może prowadzić do uzależnienia, szczególnie przy używaniu jej w sposób rekreacyjny. Osoby uzależnione od ketaminy mogą doświadczać silnych pragnień substancji, problemy z kontrolą jej używania, oraz ciągłe używanie mimo negatywnych konsekwencji zdrowotnych i społecznych.

Fizyczne skutki długotrwałego używania ketaminy mogą obejmować problemy z pamięcią, trudności z koncentracją, a także problemy z układem moczowym, takie jak ból przy oddawaniu moczu i ryzyko poważniejszych uszkodzeń narządów. Na poziomie psychicznym, uzależnienie od ketaminy może prowadzić do depresji, lęku oraz paranoi.

Objawy odstawienia ketaminy

Odstawienie ketaminy może wywoływać szereg objawów fizycznych i psychicznych. Objawy odstawienia ketaminy są związane z adaptacją organizmu do braku substancji i mogą różnić się intensywnością w zależności od długości oraz częstotliwości stosowania. Najczęściej spotykane objawy odstawienia obejmują:

• wzmożone napięcie emocjonalne, które może prowadzić do wybuchów gniewu lub frustracji,
• zaburzenia snu,
• brak energii, trudności z koncentracją i ogólne wyczerpanie,
• intensywne pragnienie ponownego użycia ketaminy,
• obniżenie nastroju, apatię, a nawet stany depresyjne,
• trudności w skupieniu się lub zapamiętywaniu nowych informacji.,
• uczucie niepokoju, a nawet ataki paniki,
• dyskomfort fizyczny.

Fizyczne objawy odstawienia ketaminy dotykają osób, które stosowały substancję w dużych dawkach. Obejmują one przede wszystkim bóle mięśni, głowy i mdłości.

Leczenie uzależnienia od ketaminy

Leczenie uzależnienia od ketaminy wymaga indywidualnego podejścia i często składa się z kombinacji terapii psychologicznej, wsparcia farmakologicznego oraz programów wsparcia grupowego. Terapia poznawczo-behawioralna jest często stosowana do zmiany wzorców myślenia i zachowania związanych z używaniem ketaminy, a także do radzenia sobie z ewentualnymi współwystępującymi zaburzeniami psychicznymi.

Programy odwykowe oferują kompleksowe wsparcie w środowisku wolnym od substancji, gdzie pacjenci mogą skoncentrować się na swoim zdrowiu i odzyskaniu kontroli nad swoim życiem. W skrajnych przypadkach, gdzie występują ciężkie fizyczne skutki nadużycia ketaminy, może być konieczne leczenie farmakologiczne, mające na celu złagodzenie objawów odstawienia oraz leczenie uszkodzeń organów.

Te różnorodne metody terapii, dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, zwiększają szansę na skuteczne przezwyciężenie uzależnienia od ketaminy.

Zapoznaj się z ofertą naszego odwyku narkotykowego w Warszawie!